2019’a girerken, her sene gibi yeni umutlarla başladık.

Yeni umutlar, yeni mutluluklar, yeni keşifler, yeni hayaller diledik.

Yeni yıla yeniliklerle girmeyi planladık ama eskimeyen acılarda içimizde kalmaya devam etti.

Önceki yılın ilk 6 ayında 206 kadının vahşice katledilmesi gibi.

Sonrasında o sayının hızla büyümesi gibi.

Onlarca çocuğun annesiz, ablasız…

Onlarca anne babanın evlatsız bırakılması gibi!

85 kadının kim tarafından öldürüldüğü hala bilinmezken, 56’sı evli olduğu erkek tarafından, 16’sı erkek arkadaşı, 11’i akrabası, 10’u hiç tanımadığı biri ya da birileri, 5’i babası, 4’ü boşandığı kocası yüzünden derken içimizde kapanmayan yaraların açılması gibi.

Geçtiğimiz yıllara göre 2018 yılında kadın cinayeti arttı. 2015'te 303, 2016'da 328, 2017'de 409 kadın öldürülürken 2018 yılında 440 kadın cinayete kurban gitti.

Özgecan Aslan’da geçmiş yıllarda bu korkunç tablonun içinde talihsiz kadınlardan biriydi sadece!

11 Şubat 2015’te Mersin’in Tarsus ilçesinde tecavüz girişiminde direndiği minibüste öldürülen üniversite öğrencisi…

12 Şubat 2015 günü suçu beraberindeki iki kişiyle işlediğini itiraf eden şahsın jandarma ekiplerini olay yerine götürmesi ile cansız bedenine ulaşılan Özgecan…

Hepimizin içini yakan, hepimizi darmadağın eden o olay.

Özgecan Aslan yirmi yaşındaydı. Tarsus'ta, Çağ Üniversitesi'nin Psikoloji Bölümü'nde okuyordu.

11 Şubat 2015 günü her zamanki gibi okuldan çıktı, bir arkadaşıyla, muhtemelen her zaman yaptıkları gibi, bir alışveriş merkezinde dolaştı, sonra, yine hep yaptığı gibi…

Tarsus-Mersin minibüsüne bindi, evine gitmek üzere.

Gidemedi…

İkisi baba-oğul, öteki oğlanın arkadaşı üç erkek, Özgecan'ı bıçaklayarak öldürdüler, sonra yaktılar ve dereye attılar.

Özgecan Aslan… Kim bilir ne stresler yaşayarak girdi üniversite sınavına.

 Hayatının son geceleri olduğunu bilmeden sabahlara kadar ders çalıştı belki.

Sonunda üniversiteyi kazandığında nasıl mutlu oldu kim bilir.

O dolmuşta bende olabilirdim, sende, senin kızında.

O dolmuşta o namussuzun kardeşi de olabilirdi.

 Biz her gün o dolmuşlara biniyoruz. Biz adı kadın olan yaratıklar ne kadar hızlı koşarsak kurtuluruz zulmünüzden?

 Ne yaparsak biter bu kin?

Siz içinizdeki o nefsi daha ne kadar besleyeceksiniz?

Siz ne kadar erkeksiniz?

Kadın olmak neden mi zor?

Gece yarısı bindiğin takside, otobüste, minibüste şoförün o rahatsız edici bakışlarına maruz kaldığın için…

Dar giysen, kısa giysen, topuklu giysen, hatta hiçbirini yapmayıp çarşaflı dolaşsan bile o iğrenç yorumlara maruz kaldığın için…

Özgecan Aslan! O bugün toprağın altında. Bizse birer potansiyel Özgecan olmaktan başka neyiz?